ഗണപതിസ്തുതി

നമിക്കുന്നേന്‍ ഹൃദയത്തിൽ വിളങ്ങീടും ഗജമുഖ-

ഭഗവൽ നിൻ തിരുപാദം തൊഴുതിടുന്നേൻ..

നറുതിരി വിളക്കൊളി തെളിക്കേ നിൻ മുഖപത്മ-

മുണർത്തും ഈ പ്രഭയെന്നിൽ ചൊരിഞ്ഞീടേണേ..

 

മനസ്സിൽ ഞാൻ നിനച്ചീടും അപരാധങ്ങളെ,

തുമ്പിക്കരം കൊണ്ട് തടുക്കേണേ ശിവസുതനേ..

മിഴിക്കുള്ളിൽ നിറഞ്ഞീടും ഇരുൾനീക്കി അടിയനിൽ,

അറിവിന്റെ വെളിച്ചമിന്നരുളീടേണേ..

ശിഥിലമെൻ മനസ്സിന്നു അവിടുത്തെ പദങ്ങളാ-

ണഭയമീ അഖിലത്തിൽ ലയിക്കും വരെ..

ദിനവും ആ തിരുമാറിൽ അണിയിക്കാൻ മലർ മാല്യം,

കൊരുത്തീടാനൊരുഭാഗ്യം കനിഞ്ഞീടേണേ.. 

വാരിദം ജലധാരതൂകും പോലെയാ പുഞ്ചിരികാണും,

നേരമാരും പരിസരം മറന്നുപോകും..

വെൺതിങ്കൾകലാധരതനയന്റെ കുസൃതിക-

ണ്ടീഗിരിജാ ദേവിപോലും ചിരിച്ചിട്ടില്ലേ..

യഥാക്രമമവിടുത്തേക്കടയും മോദകങ്ങളും,

പഴവും പാൽ പ്രഥമനുമൊരുക്കിടാം ഞാൻ..

മടികൂടാതടിയന്റെ അരികിലൊന്നണയണേ,

അനുഗ്രഹിക്കണേ വിഘ്‌നമൊടുക്കും നാഥാ..

ഗണപതി ജയ ജയ, ഗജവകത്രാ ജയ ജയ,

ഗണനാഥാ മൂഷികവാഹനാ തൊഴുന്നേൻ..

സർവ്വവിഘ്‌ന ദാഹകാ നൽ-ധർമ്മ മാർഗ്ഗ പ്രദായകാ,

ദേവദേവ സുതാ ദേവാ വണങ്ങിടുന്നേൻ..!

..