പതിയെ എന്നെ തഴുകിയകന്ന കാറ്റില്
അവരുടെ ഹൃദയ ധമനികളിലും,
ഒരു പുതുജീവന് പടര്ന്നിരിക്കാം...!
ഏകാന്തത, അവര്ക്കൊപ്പം എന്നിലും തണുപ്പായ്
നിറയുന്നത് ഞാന് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...!!
എങ്കിലും ഞാന് നടന്നു...! കൊഴിഞ്ഞു തീരാന്,
വസന്തം നിറച്ച ഒരുപാട് ഓര്മകളുടെ ശേഷിപ്പുകളുമായി...!
ഒരു മഴത്തുള്ളിയുടെ കുളിര്മയെങ്കിലും,
അവയെ വീണ്ടുമുണര്ത്തുമെന്ന വ്യര്ഥമായ
സ്വപ്നങ്ങളും സങ്കല്പ്പങ്ങളുമായി...!!!
പൊഴിഞ്ഞു വീണ ഇലകളാല് മൂടപ്പെട്ടിരുന്നു ആ ഇടവഴിയും...!
മഴത്തുള്ളികള് പെയ്തിറങ്ങിയപ്പോള്, ചലനമറ്റ അവരുടെ ഹൃദയ ധമനികളിലും,
ഒരു പുതുജീവന് പടര്ന്നിരിക്കാം...!
ഏകാന്തത, അവര്ക്കൊപ്പം എന്നിലും തണുപ്പായ്
നിറയുന്നത് ഞാന് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...!!
എങ്കിലും ഞാന് നടന്നു...! കൊഴിഞ്ഞു തീരാന്,
വസന്തം നിറച്ച ഒരുപാട് ഓര്മകളുടെ ശേഷിപ്പുകളുമായി...!
ഒരു മഴത്തുള്ളിയുടെ കുളിര്മയെങ്കിലും,
അവയെ വീണ്ടുമുണര്ത്തുമെന്ന വ്യര്ഥമായ
സ്വപ്നങ്ങളും സങ്കല്പ്പങ്ങളുമായി...!!!