ക്ഷണിക്കുന്നു പക്ഷേ..!

വരു നീർമുഖീ ജലധാരയായ്, ഞാൻ പാതിചാരിയ വാതിലിൽ,
തവ ചേതസി, അരുളുന്നുവെങ്കിലകമേ വരൂ മറു പാതയിൽ..

മധു വർഷിണീ, ക്ഷണമേകുവാൻ, മടിയുള്ളിലുണ്ടു നിസ്സംശയം,
ആ കണ്ണുകൾക്കുണർവ്വേകുവാൻ കമനീയമല്ലെന്നാലയം...

കനകാതപം ഇഴചേർത്തനിൻ- അതിചാരുമേഘ സിംഹാസനം,
ഇരുൾ രൂപിണീ, ഇവിടില്ല നിന്നെ ആനയിച്ചിരുത്തുവാൻ!

സുഖശീതളം പകരുന്നൊരാ, മൃദു മന്ദമാരുതനിന്നുനിൻ,
അരികത്തുവന്നിടുവാനൊരിത്തിരി താമസം ഭവിച്ചിടാം..

അഴകാർന്നഴിഞ്ഞൊടുപാറിടും കാർകൂന്തലീ ഗൃഹഭിത്തിയിൽ,
അലതല്ലി നിന്നുടെ വിശ്രമത്തിനു ഭംഗവും വരുത്തിടാം..

ദിശ നാലിലും മതിൽ കെട്ടി ദിക്കുകളെട്ടുമേ മറച്ചൊരീ,
ഭവനത്തിനാൽ പുറമെ നടക്കുവതൊക്കെയും മറന്നിടാം..

ഇമചിമ്മിടാൻ ഇടനൽകിടാതിതി സന്തതം ചൊരിയുന്നൊരീ
മഴമാറി നിൽപ്പതിലേവരും ഹർഷാരവം പൊഴിച്ചിടാം..

ഇടവേളയിൽ പ്രഭയേറിടും മന്ദസ്മിതം മറ്റുള്ളവർ,
ഒരുനോക്കുകാണ്മതിനർക്കനോ അതിഗർവ്വവും നടിച്ചിടാം..

ഇത്യാദി സങ്കടകാരണങ്ങളിതുണ്ട് ചുറ്റിലുമെന്നുഞാൻ,
പറയുന്നതിന്നവിടുന്നു ചിന്തകളാവഴിക്കു നയിക്കുവാൻ..

എങ്കിലും ഒന്നോർക്കുക ഈ ജാലകത്തിൻ ചാരെയായ്,
നിന്നിടും വരുമെന്നുതന്നെ നിരന്തരം നിനച്ചു ഞാൻ..!

...