വരച്ചെത്ര താരാഗണങ്ങൾ നിനക്കായ്...
ഇളം കണ്ണു ചിമ്മിത്തിളങ്ങുന്നു നിന്നെ-
ക്കുറിച്ചോർക്കവേ വിണ് മടിത്തട്ടിലിന്നും..
പരല് മേഘപാളിക്കകം പുഷ്പസ്മേരം-
വിടര്ത്തുന്ന തിങ്കള്ക്കലയ്ക്കിന്നു മൌനം..
വിഹായസ്സിലേന്തേ മഴപ്പായ നീര്ത്തി,
മറയ്ക്കുന്നു നിന്റെ മുഖം ഇന്ന് വാനം...!
ഉണര്ത്തും മലര്തെന്നലെന്നെ തുഷാരം,
തളിക്കും ഇളം കൈകള് നീട്ടിക്കുടഞ്ഞും,
സുഷുപ്തിക്കുമീതേ കിനാത്തേരിലേറി-
പ്പറന്നൊന്നു നിന്നോടടുക്കുന്ന നേരം...!
തിമിര്ത്തങ്ങു പെയ്യും നിശാമാരി എന്നില്..
മഴക്കൈവളക്കൊഞ്ചലാല് കാതു മൂടും..
നിലയ്ക്കാതെ നിന്റെ സ്വരം കേള്ക്കുവാന് ഞാന്
കൊതിക്കുന്ന നേരം ഇരുള്പ്പാതയോരം..
മനസ്സില് നിനക്കായ് കൊളുത്തുന്ന ദീപം
കെടുത്തുന്നുവോ കാറ്റിതെന്നും നിശബ്ദം...
മടുത്തിന്നു കാലം തളര്ത്തുന്ന മോഹം
ത്യജിച്ചൊന്നു പോകാന് തുടിക്കുന്നു ഉള്ളം...!
നിറം സപ്തമാകാശ താളില് കുറിക്കാന്,
മിഴിക്കുള്ളിലാ വര്ണ്ണജാലം നിറയ്ക്കാന്..
നമുക്കൊന്നുചേരാം വരുംകാലരാവില്
തനിച്ചൊന്നു താരാപഥത്തില് ലയിക്കാം..
...
...
No comments:
Post a Comment